Capharnaüm

Volgens de arts moet Zain een jaar of twaalf zijn, maar niemand kent zijn precieze leeftijd; hij is bij zijn geboorte niet aangemeld. Zo zijn er meer basale zaken die in het chaotische leven van Zain en zijn broertjes en zusjes ontbreken: een leefbaar onderkomen, voldoende eten, bescherming, liefde.

Daarom daagt Zain zijn ouders voor de rechter. Zijn aanklacht is dat ze hem op de wereld hebben gezet. Met de rechtszaak als raamvertelling, tonen twee lange flashbacks hoe het zover is gekomen. In een energieke montage van observerend gefilmde scènes belicht Capharnaüm, onder meer via de problemen van een illegale Ethiopische schoonmaakster die Zain onderdak verleent wanneer hij van huis wegloopt, het lot van de grote groep ongedocumenteerden die in en rond Beiroet probeert te overleven. Zijn straatwijsheid en de vroegwijze, soms droevige blik van de jonge hoofdrolspeler Zain Al Rafeea verraden zijn eigen ervaringen als Syrische vluchteling in de Libanese metropool.

Capharnaüm ging in première op het Filmfestival van Cannes. De cast bestaat veelal uit amateuracteurs en met name Zain Al Rafeea wordt geprezen om zijn sterke acteerprestaties: “a startling, unforgettable presence”, aldus filmmagazine Vulture. Regisseuse Nadine Labaki begon al op jonge leeftijd met het produceren van muziekvideo’s en studeerde audiovisuele studies in Beiroet. De film waarmee ze afstudeerde won de prijs voor Beste Korte Film bij de Biënnale van Arabische Cinema. Haar eerste speelfilm Caramel leverde haar internationaal lof op voor zowel haar regie als acteerwerk. De tweede (Where Do We Go Now?) leverde haar een nominatie op voor Beste Buitenlandse Film bij de Critics Choice Awards. Capharnaüm is nummer drie, en was in de race voor de Gouden Palm in Cannes. Uiteindelijk sleepte ze hiermee de juryprijs in Cannes in de wacht.