Of het nu gaat om de grote fortuinen van atleten, politieke leiders en bekendheden, of om grote bedrijven en multinationals, de middelen om de miljarden verdiend aan belastingontduiking te verhullen, nemen toe. Tax Me if You Can legt op een toegankelijke manier en met een vleugje geërgerde ironie uit hoe jaarlijks miljarden in belastinggeld niet bij de overheid terecht komt.
De Kaaimaneilanden, Panama, maar ook Zwitserland, Luxenburg en bepaalde staten in de VS – allemaal belastingparadijzen voor de rijken. Maar wat is een belastingparadijs? Hoe pakken degenen die belasting willen ontduiken dat aan? En wat is de omvang van het fenomeen in de wereld? Antwoorden op deze vragen vind je in de nieuwe Franse documentaire Tax Me if You Can van Yannick Kergoat. Of het nu gaat om grote fortuinen van persoonlijkheden, atleten, politieke leiders en vorsten, of om grote bedrijven en andere multinationals, de middelen om de miljarden verdiend aan de belastingdienst te verhullen, nemen toe. De beloften om het bankgeheim en belastingparadijzen af te schaffen, onder meer dankzij de befaamde zwarte lijsten die daarvoor zijn opgesteld in 2008, hebben weinig effect gehad. Volgens het Tax Justice Network waren er ongeveer vijftien belastingparadijzen in de jaren 70. Vandaag zijn dat er negentig. Regisseur Yannick Kergoat zet met Tax Me If You Can zijn vraagtekens bij de houding van multinationals, de onaantastbaarheid van fiscale advocatenkantoren, maar vooral de hypocrisie van politici in hun vermeende strijd tegen belastingparadijzen en belastingoptimalisatie die systemische belastingontduiking is geworden. De documentaire is educatief en werpt zonder jargon te gebruiken licht op de omvang van het fenomeen belastingontduiking en laat je achter met het gevoel dat verandering noodzakelijk is.