Zomer, 1974. Na de verloren finale tegen Duitsland heeft iedereen een kater, in de zomerse stad blijft het stil. Jonas en Dan lopen elkaar tegen het lijf en besluiten de buurt te verkennen of er nog wat te beleven valt. Ondertussen daalt het besef in dat hun klasgenootje Catootje al vijf dagen vermist wordt – zou ze nog leven?
Toen we van de Duitsers verloren is Guido van Driels zwartwitverfilming van zijn graphic novel uit 2002. Het verhaal is gebaseerd op een werkelijke gebeurtenis in zijn jeugd: Van Driel zat op de lagere school bij een meisje in de klas dat slachtoffer werd van een pedofiele seriemoordenaar. Hoe ga je om met zo’n gebeurtenis?
Over zijn derde speelfilm zegt Van Driel: “Het is mijn meest persoonlijke film. De kracht van de vertelling schuilt vooral in de dynamiek tussen de twee jongens die zo duidelijk een andere sociale achtergrond hebben. Jonas en Daan zijn beiden heel ontvankelijk voor de wereld en de wetenschap dat een meisje uit hun klas al dagen vermist is, hangt als een donkere wolk boven hun zomerse belevenissen.”