Collectief Het Paradijs

Acht personages zitten elkaar letterlijk op de lip tijdens een absurde metrorit, en wanneer de metro crasht worden de personages naar hun privésfeer gelanceerd. De opdringerigheid volgt ze tot in hun slaapkamers waarin de overprikkeling van de buitenwereld een weg naar binnen knalt. Er rest hen nog maar één laatste toevluchtsoord. Maar hoe veilig is deze plek?

In de fysieke nabijheid van andere mensen in de openbare ruimte botst de wens om gezien te worden met de ongemakkelijke confrontatie die dat met zich meebrengt. In de privéruimte van je eigen huis dringt de buitenwereld zich op via een stroom aan berichten, nieuws, informatie en prikkels. En de privéruimte van je eigen hoofd wordt overspoeld door alles wat je denkt, moet, wilt, vindt (of juist niet) als een vragenvuur dat zich tot ieder individu opdringt en leidt tot collectieve overprikkeling.

Van felgekleurde leggings, intens zoete parfums en praatgrage opaatjes tot pushberichten over kampen aan de grens, wegblokkadeprotesten of opdringerige corona maatregelen. Opdringerigheid lijkt altijd ongewenst, maar misschien kan het ons dichter bij elkaar brengen? In een samenleving waar Fake News, polarisatie en de oproep tot ‘verbinding’ steeds wanhopiger klinkt, kunnen we misschien niet anders dan ons met de beste bedoelingen aan elkaar opdringen.

Over Collectief Het Paradijs

Collectief Het Paradijs vond elkaar tijdens de Mime Opleiding waar ze in juni 2018 gezamenlijk afstudeerden. Ko van den Bosch regisseerde de acht mannen en een vrouw voor hun afstudeervoorstelling. Hoe verschillend de afzonderlijke leden ook zijn, zij stuwen elkaar onzelfzuchtig omhoog; zich constant bewust van de aanwezigheid van de ander. Ze rijgen humor en tragiek aan elkaar, nemen de tijdsgeest op de hak en zetten hun hele hebben en houwen in voor eenzelfde doel: een verhaal vertellen en er alles uithalen wat erin zit.

Vormen van Opdringerigheid is een coproductie van Collectief Het Paradijs, Feikes Huis, Jakop Ahlbom Company, Nicole Beutler Projects en Productiehuis Theater Rotterdam.

Eight people squeezed together in a subway carriage. Eight people alone in their apartments. Eight people stuck in their own minds. In the Forms of Intrusiveness triptych, Collectief Het Paradijs explores three perspectives on the increasing pressure on people’s private space.

The crowded train crashes, launching the eight passengers into their respective private lives. The intrusiveness follows them all the way into their bedrooms, where overstimulation from the outside world forces its way inside. Ultimately, there is only one safe haven left for them to escape to: But how safe is that space?

In a polarised society teeming with fake news, the cry for ‘connection’ sounds increasingly desperate and perhaps we have no choice but to intrude on each other with the best of intentions. Following Paradijsvertraging (Paradise retardation) and their performance about intrusiveness at Theatre Festival The Parade, Collectief Het Paradijs delves even deeper into this theme in the Forms of Intrusiveness triptych, in association with theatre maker Ko van den Bosch, movement artist Jakop Ahlbom and choreographer Nicole Beutler, respectively.