Rikkert van Huisstede (1993) is de initiatiefnemer en artistiek leider van Boys Won’t Be Boys. Hij is theatermaker, zanger en dichter en studeerde muziektheater aan het Conservatorium van Haarlem. Met een krachtige stem met een bereik van meer dan vier octaven doorbreekt hij al jarenlang de masculiene normen. Hij heeft een innovatieve kijk op thema’s zoals gender, seksualiteit en ouderschap. Hij woont samen met zijn vriendin en werd vorig jaar vader van Reza.

Julian Bohn (1992) (foto) is een Duitse jazzpianist en pop-producer en is de vaste begeleider van host Rikkert van Huisstede. Hij is vorig jaar afgestudeerd aan het Conservatorium van Amsterdam. Zijn scriptie, met de titel ‘Boys Won’t Be Boys’, onderzoekt hoe wij veiligere ‘masculiene’ werkomgevingen in de muziekindustrie kunnen bevorderen. Dit onderzoek heeft geleid tot meerdere gastcolleges over dit onderwerp aan het Conservatorium van Amsterdam.

Bebe Berat Bebek is een Turkse, non-binaire theatermaker, kunstenaar en activist. Bebe studeerde scheikunde aan de Bogazici Universiteit en begon zich steeds meer te manifesteren als activist en queer persoon. Bebe omarmt performancekunst, drag en andere kunstdisciplines, en weigert de norm van ‘verplicht lijden’ voor queer mensen te accepteren.

Vincenzo Turiano is geboren in Turijn (IT). Hij is danser en choreograaf en danst al vanaf dat hij 4 jaar oud is. Hij deed zijn opleiding aan de Academia van de Teatro alla Scala. Sinds 2017 werkt hij als danser bij Introdans. “In de balletwereld voelde ik enorme druk om te passen binnen traditionele mannelijke rollen, zoals het optillen van vrouwen en het voldoen aan uiterlijke verwachtingen. Deze spanning leidde uiteindelijk tot een burn-out, maar betekende ook een keerpunt in mijn leven. Het vergt moed om kwetsbaar te zijn en te falen, maar zelfs gebroken glas kan schitteren als we openstaan voor het licht.”

Nic Bruining heeft de afgelopen twee jaar een persoonlijke ontdekkingsreis doorgemaakt die haar kijk op het leven ingrijpend heeft veranderd. Met een gestructureerd leven, met een baan, een huis, een partner, drie kinderen en een hond, ontdekte Nic onlangs dat ze non-binair is. Deze ontdekking heeft niet alleen nieuwe inzichten gebracht, maar ziet ze ook in dat ze zelf best in hokjes kan denken. Is het wellicht noodzakelijk om af en toe bij denkkaders te blijven, of gaat het leven verder dan dat?

Lito Mabjaia, een Nederlands/Mozambikaanse multi-instrumentalist is al sinds het begin onderdeel van Boys Won’t Be Boys. Hij schrijft liedjes over het omarmen van emoties en gevoelens en neemt je mee in zijn zoektocht naar een authentieke manier van leven.

Mark Groeneveld komt uit Twente. Hij werkt in de zorg en is daarnaast tekenaar en illustrator. Hij maakte o.a. het boek “Het Goede Gevoel” met Anna de Jongh over het dagelijks leven met een handicap. In zijn leven staan verbeeldingskracht en filosofie centraal. Bij Boys Won’t Be Boys vertelt hij hoe hij als boerenzoon opgroeide op het platteland en welke invloed dat had op zijn ontwikkeling en identiteit. Daarmee wil hij bijdragen aan de diversiteit van verhalen die Boys Won’t Be Boys op het podium brengt. Mark is aangesloten bij Homomannenkoor Soorten en Maten. Het koor wil verbinding brengen en positieve aandacht vestigen op de homo-gemeenschap door samen te zingen.