De afgelopen jaren ontwikkelde Davy Pieters een eigenzinnige en herkenbare stijl, haar beeldende theater vindt inspiratie in games, (social)media, reclame, strips en beeldende kunst. Namens Theater Rotterdam werkt ze aan een indrukwekkend vierluik over opgroeien in een toekomstige wereld vol technologie.
Het tweede deel getiteld Not All Is Lost is een fysieke en muzikale voorstelling over afhankelijkheid en de kracht en de macht van zorg, in een wereld waarin Big Pharma en biohacking een steeds grotere rol spelen.
De vier sciencefictionachtige delen van Pieters’ vierluik volgen de menselijke levenscyclus van geboorte, jeugd en volwassenheid tot de dood. Het eerste deel CRISPR ging over de gentechnologie die het in theorie mogelijk maakt al voor de geboorte een mens naar eigen maatstaven en wensen te ontwerpen, van oogkleur tot wiskundig inzicht. Na de toepassing van technologie voor de geboorte kijkt Pieters in dit tweede deel naar de potentiële beïnvloeding in de adolescente levensfase.
Pieters werkt na CRISPR opnieuw samen met componist Jimi Zoet. Hij studeerde af als performer aan de Toneelacademie in Maastricht en ontwikkelde zich binnen het performancecollectief Urland als speler en als componist van soundtracks, die een brede muzikale achtergrond, van techno tot barok, combineren met een trefzeker en eigentijds theatraal en dramaturgisch inzicht.
- Hoewel de betonachtige, duistere ruimte die Pieters creëert onheilspellend is, gedragen door het zintuiglijke geluidsontwerp van Jimi Zoet en lichtontwerp van Varja Klosse, kruipt er dankzij de vernuftige opbouw steeds meer licht in de toon van de voorstelling.Het Parool over CRISPR
- De elektronische soundscape van Jimi Zoet laat een steeds onregelmatiger kloppende (hart)beat horen en is consequent donker. Toch gloort er op het einde ook licht. De jongste versies van de mens zijn blijkbaar zo goed dat de menselijkheid er opeens weer aan alle kanten doorheen schijnt. Dat levert ontroerende plaatjes op.De Volkskrant over CRISPR
advertentie
