Toneelschuur Producties | Jessie L’Herminez

Dea Loher wordt internationaal gezien als een van de meest toonaangevende hedendaagse toneelschrijvers. Met veel humor regisseert Jessie L’Herminez haar tekst Dieven, over zoekende, fragiele mensen in een koude, kapitalistische samenleving.

We ontmoeten twaalf personages, wonend aan de rand van een stad. Mensen zoals jij en ik met allemaal hun eigen verhalen en waarheden. Van een jonge uitge­hon­gerde verze­ke­rings­agent, zijn zus die droomt over wolven en hun vader in het bejaar­den­te­huis tot een ambitieuze super­markt­me­de­werker, een zwangere tiener en een oude zangeres die haar man mist. Het zijn kleurrijke figuren in een complexe, over­wel­di­gende samenleving zonder eenduidige antwoorden. Gedreven door hun verlangens en worstelend met hun angsten proberen ze een manier te vinden om om te gaan met hun leven.

Het werk van regisseur Jessie L’Herminez is omschreven als interessant, gewaagd en betoverend. Na De Stoelen (2021) en Japanse Sprookjes (2023) is dit haar derde regie bij Toneel­schuur Producties. Voor Dieven ensceneert ze deze treurige en komische voor­stel­ling vanuit haar kenmerkende fysieke speelstijl en laat ze zien hoe mensen zich spelend door het leven bewegen.

“Denkt u, dat er veel van mijn soort zijn. Mensen zoals ik, die leven, alsof ze niet leefden. Die zich door hun eigen leven heen stelen, voorzichtig en schuw, alsof niets daarvan hen toekomt, alsof ze geen recht hadden, zich erin te bevinden. — Alsof we dieven waren” Dea Loher

De Duitse schrijver Dea Loher is een van de meest toon­aan­ge­vende toneel­schrij­vers van dit moment. Haar werk is bekroond met talrijke prijzen, waaronder de Else Lasker Schüler Prijs, de Mülheim Drama­tis­ten­prijs en de Bertolt Brecht Prijs. Jessie L’Herminez deelt Lohers liefde voor de ploeterende mens.

Jessie L’Herminez over Dieven

“Dit stuk benadrukt op een fanta­sie­volle manier dat hoewel we allemaal unieke individuen zijn, we meer verbonden zijn dan we ons vaak realiseren. Ik voel sympathie voor de personages en hun verlangen naar zekerheid, controle en een houvast in een onzekere wereld. Toch is het leven er, het beweegt voort, ook zonder begrip, plan of zin.”