Kurosawa’s verstilde, diepmenselijke karakterstudie over eenzaamheid in het aangezicht van de dood werpt een zachte blik op wat het betekent om te leven. Ikiru is meer dan een filmtitel, het is ook een Japans begrip, dat vertaald kan worden als ‘leven’ of ‘zijn leven leiden’. De terminaal zieke ambtenaar in Ikiru stelt zichzelf de vraag hoe hij alsnog zijn leven betekenis en impact kan geven in het aangezicht van de dood.

Takashi Shimura speelt deze zwijgzame overheidsfunctionaris, die decennialang zijn baan heeft behouden door zich vooral maar gedeisd te houden. Maar wanneer de maagkanker toeslaat, besluit hij betekenis te geven aan een verder vruchteloos leven. Hij bloeit op door een reeks ontmoetingen die zijn ogen openen. Kurosawa’s eclectische stijl en opvallende composities weerspiegelen zijn reis van duisternis naar licht, tot aan de ontroerende finale.

Het prachtige Ikiru toont Akira Kurosawa op zijn meest empathisch: hij benadrukt het leven via een naderende dood. Takashi Shimura vertolkt op sublieme wijze een oudere ambtenaar met kanker die in zijn laatste dagen op zoek is naar zingeving. In het Westen wordt regisseur Akira Kurosawa vaak geassocieerd met zijn samoeraifilms en zijn vaste hoofdrolspeler Toshiro Mifune waardoor andere films uit oeuvre soms over het hoofd worden gezien. Hoe onterecht dat is bewijst deze meelevende karakterstudie, gefilmd in een voor die tijd moderne stijl, naar verluidt de favoriete film van Steven Spielberg. In 2023 werd de remake Living genomineerd voor een Oscar.