Na het uitbreken van de oorlog in Oekraïne vertrekt de twintigjarige Kateryna uit Kiev naar West-Europa. Zij vestigt zich in België en wordt toegelaten tot de kunstacademie in Gent. Het aanvankelijke gevoel een veilige plek te hebben gevonden wordt al snel overschaduwd door een verlangen naar haar achtergelaten familie en vrienden. Een paar weken nadat Kateryna zich in Gent heeft gevestigd, bezoekt zij haar ouders in Lviv, die na een traumatische ontsnapping uit Kyiv bij Kateryna’s grootmoeder zijn ingetrokken. Gedurende haar verblijf is de oorlog alomtegenwoordig, maar de ontmoetingen met Kateryna’s vrienden laten ook vrolijke momenten zien. Kateryna bezoekt Irpin, waar uitgebrande flats getuigen van de mislukte poging van de Russen om de stad in te nemen. Voordat Kateryna terugkeert naar het Westen neemt ze afscheid van haar grootmoeder in het besef dat zij elkaar misschien niet zullen weerzien. Dit heen en weer reizen is sprekend voor Kateryna’s gevoel dat ze niet meer weet waar ze eigenlijk thuishoort