Aki Kaurismäki’s 20e speelfilm in 40 jaar speelt zich af in een zeer persoonlijke versie van Helsinki, een versie die intiem bekend is bij oude bewonderaars van de hilarische imponerende, vurig humanistische tragikomedies van de Finse regisseur.

Ansa en Holappa brengen hun dag door op grauwe werkplekken, in bars vol met stomverbaasde klanten en in schaars ingerichte huizen waar een radio het toppunt van moderne technologie is. Ondanks de decennia die zijn verstreken tussen Kaurismäki’s nieuwste film en zijn Proletariat Trilogy (1986-90), waarvan de regisseur Fallen Leaves als een verlaat verlengstuk beschouwt, lijken ze zich allemaal in dezelfde trieste, vreemde wereld af te spelen.