In negen hoofdstukken, binnenshuis gedraaid met een vaste camera, komen burgers in Teheran in aanraking met mensen met macht – ouders, leraren, ambtenaren en zakenmensen. Moeizame dialogen snijden grote en kleine taboes aan. Die gaan over hijabs, haarkleur, babynamen en wie de eigenaar is van een hond. Elke scène ontvouwt zich tussen een zichtbaar persoon en een autoriteit buiten beeld die de persoon verhoort, soms met een sadistisch genoegen.

Deze levendige verhalen, zowel humoristisch als aangrijpend, tonen de levenskracht en vastberadenheid van mensen in tegenspoed, en zijn een genuanceerd portret van een complexe maatschappij.