Sans Toit Ni Loi (1985) is een docufictie van Agnès Varda; ze maakte de speelfilm alsof het een documentaire was.

Sans Toit Ni Loi (1985) onderzoekt wat er voorafging aan de dood van een jonge vrouw (Sandrine Bonnaire) die in een greppel wordt gevonden. Interviews en gebeurtenissen uit haar zwervende bestaan tonen een eigenzinnige en eigengereide rebel die haar eigen weg ging. Zonder dak boven haar hoofd, hoefde ze zich ook niet aan burgerlijke conventies te houden.

Sans Toit Ni Loi won de Gouden Leeuw op het filmfestival van Venetië in 1985 en Sandrine Bonnaire werd beloond met een César voor Beste Actrice. Sans Toit Ni Loi is een van de vier films die opnieuw in de bioscoop te zien zijn in het programma De Blik van Varda